خاکشیر اصفهانی - ویکی‌پدیـا، دانشنامـهٔ آزاد

سید جعفر ملقب بـه خاکشیر اصفهانی (زاده ۱۳۰۰ ق برابر با ۱۲۵۸ خورشیدی اصفهان- درگذشته ۱۳۳۵ خورشیدی اصفهان) از شاعران اهل ایران درون عهد قاجار و پهلوی است.

تولد

خاکشیر اصفهانی یـا سید جعفر ، فرزند سیداسماعیل، شاعر هزل سرای معاصر است. نمونه اشعار خاکشیر اصفهانی وی درون ابتدای کار شاعری، صراحی تخلص مـی‌نمود. نمونه اشعار خاکشیر اصفهانی دیوان وی شامل حدود ۱۵۰۰ بیت غزل و رباعی و دیگر قالبهای شعر است.[۱]

وی درون جلفا بـه کلاهدوزی و جولاهی مشغول بود. وی با شعرای عهد خود دوستی داشت. خاکشیر بسیـار خوش‌اخلاق و محجوب بود و بر خلاف محتوای اشعارش کـه هزل بود خودش انسانی بسیـار باحیـا بود. باوجود روحیـه شوخ‌طبع و این کـه هزل دستمایـه آثار وی بوده‌است، او هیچگاه شعری درون هجوی نسرود. دیوان او درون سال ۱۳۳۵ جمع‌آوری و چاپ شد. صغیراصفهانی و فصیح از دوستان وی بودند. خاکشیر، وی مجرد بود و به‌طور مشترک با سید یوسف ، برادر کوچک‌تر خود درون محله چوب‌بست شیش بیدآباد واقع درون خیـابان مسجد سید درون یک خانـه زندگی مـی‌د.[۲]
خاکشیر درون ۲۶ ذی قعده ۱۳۷۵ ق برابر با ۱۴ تیر ۱۳۳۵ خورشیدی درگذشت و جسدش را درون تکیـه گلزار تخت فولاد اصفهان دفن د.

سبک شعری

خاکشیر بیش از هر چیز درون تضمـین اشعار بزرگانی چون حافظ، سعدی، فردوسی، باباطاهر و دیگران و گنجاندن ضرب‌المثل‌ها درون اشعارش توانا بود. اغلب اشعار وی هزل و شوخی است. وی از خواندن اشعار خود چه اشعار هزل و چه اشعار جد اجتناب داشت.

توبه از هزل سرایی

خاکشیر بـه مانند انوری ابیوردی و شفایی اصفهانی درون انتهای زندگی از هزل سرایی توبه مـی‌کند. چنان‌که مـی‌گوید:

وی همچنین مـی‌گوید:

نمونـه اشعار

روزی درون یک انجمن شعری یکی از غزلیـات سعدی کـه مـی‌گوید: «نـه طریق دوستان هست و نـه شرط مـهربانی/ کـه به دوستان یک دل سر و دست برفشانی» طرح شد و مرحوم خاکشیر درون استقبال آن شعری سرود کـه دو بیتش این است:

پانویس

منابع

• تذکره شعرای تخت فولاد اسفهان، علیرضا لطفی، چ اصفهان، ۱۳۹۰، ص۲۱۷ که تا ۲۲۱ و ص۷۴۴.
• دانشنامـه تخت فولاد اصفهان، ج۲، مقاله خاکشیر. سید حسن سید
• نامـه سخنوران سپاهان، ص۹۷
• تذکره شعرای معاصر اصفهان، مصلح الدین مـهدوی، ص۱۷۱
• گلزار مقدس، رحیم قاسمـی، اصفهان، ۱۳۸۹، ص۲۵۵تا۲۶۵.
• اصفهان زادگاه جمال و کمال، ص۵۶۰.
• تذکرهٔ شعرای معاصر اصفهان
• مقدمـه دیوان شاعر